değeri: paha biçilemez. paramızla binsek bile..
hangi koltuğa oturacağınızı şaşırdığınız heyecanlı an.
cam kenarı mı istersiniz, kapıya yakın yer mi, seç beğen otur, ama bu saltanat da uzun sürmez biraz sonra bir amca ya da teyze gelir dibinize dinelir böylece ilk durakta binmenin ayrıcalığı kalkar.
zenginlerin iflas etmedikçe tadamayacağı bir duygu yaşattığı için kendimi şanslı hissettiğim eylem.(bkz:züğürt tesellisi)
metrobüs yolcuları için en vazgeçilmez gerçek.
2 numaraya üsküdardan bindiğinizde oturabildiyseniz iyidir, oturamadıysanız kötütür. aynı şey tüm toplu taşıma araçlarında geçerli. oturmak ya da oturamamak işte bütün mesele bu.
