futbol bazen sabah 10’da başlayan halı saha maçına ısınmadan girip 2 dakika sonra ciğerini aramaktır. bazen de takım yeniliyorken dış dünyayla ilişkini kesip diğer takımlı arkadaşlarından nefret etmektir.. ama o anlık.. , çünkü o yenilgiyi kimseyle konuşmak istemezsin. futbolcu sahada yürür, sen evde sinirden koltuğu yumruklarsın; aradaki mesafeye rağmen bütün duyguyu sen yaşarsın. sosyal medyada transfer haberi görünce heyecanlanırsın, ama sonra resmî açıklamayı bekliyoruz denince yine beklemeye geçersin. bu oyunun içinde mantık çoktan kaybolmuş abi, kalan sadece bağlılık, ne olursa olsun bırakamadığım o garip tutku..
galiba dünyadaki en önemli şey.her şey durdu, her şey değişti. futbol durmadı. her şartta oynanmaya devam etti. futbolcular hasta oldu, seyirciler stadlara gidemedi ama futbol hala gündemde.futbol eleştirip entellik taslamak değil niyetim, ucuz bir şey o. futbol güzel bir şey bir yandan da. birçok insanın hobisi, o da olmasa millet patlardı herhalde.
çok da değil birkaç yıl öncesine kadar tutuğum takımın altyapı oyuncuları da dahil tüm futbolcularının ismini biliyordum. bu yıl futboldan oldukça soğumuş durumdayım çok mutluyum.
hakkında ayet hadis olmadığı için (i̇cma'yı bilmiyorum) alkolün hükmüyle kıyas edilmesi gereken afyondur efendim çünkü ikiside düşünmeyi engeller.(bkz:2014 dünya kupası)(bkz:ortadoğu)
(bkz:malayani ile iştigal)
topla oynanan bir oyundur, tek bildiğim bu.
tribünlerin coşkusu,mazlumların çığlığını bastırıyorsa,futbol afyondur!
ateşli bir taraftarken gün geçtikçe bana daha da anlamsız gelen zımbırtı.
bir türlü sevemediğim hadise. şimdi düşünelim bir top 22 koca adam ve büyük bir rekabet. tamam belki güzel bir şey mesela brazilya almanya maçını izlediğimde keyif almıştım. galatasaray fener maçını izlediğimde de keyif almıştım. ama o iki maç dışında çok sıkıcı. sanırım şimdi yine maç var. insanlar buna hayatlarını veriyor. zarkadaşı kalpten gitmiş ya. çok garip.
çoğu zaman "şi̇rk"e dönüşen bir oyun
