geçen sene ki ramazan'da ateist bir arkadaşımın evimde misafir olup, ailemle beraber sahur etmesine ve iftar saatine kadar oruç olmasa bile ağzına zerre miktarı bir şey sürmemesi ile ateistlik ile alakası olamadığına, tam aksine, insanı hayvandan ayıran en güzel özellik olan "saygi" ile alakalı olduğu kanısına vardığım olaydır.
