bir işe yaramak

i̇nsan psikolojisi için hatırı sayılır derecede faydası olan durumdur. tabiri caizse akşama kadar aylak aylak gezip bir işle meşgul olamayan kişilerin genelde canı sıkkın olur. (*) böyle birine yapabileceği bir meşgale bulduğunuz zaman mutlu olurlar. bu durumu çocuklarda görmek daha kolaydır. düğün, bayram gibi yerlerde büyüklere özenen küçükler bir işin ucundan tutmak istiyorlar. böylece hem takdir görüyorlar hem de o çok sevdikleri büyükleri gibi oluyorlar.
i̇nsan ürettiği ölçüde mutlu oluyor.

i̇nşirah suresi 7. ayet'te de buna değinilmiştir:

"o halde boş kaldın mı hemen yorul!"

(bkz:vakti boş olanlar şeytanın arka bahçesidir)

zıddı işsiz kalmaktır.
zıddıyla imtihan olunca kıymeti idrak ediliyor.
çalışıyorken aynı zamanda iş harici bir sürü projeyle de ilgilenirsiniz. derken işsiz kalırsınız. dersiniz ki; ''hazır işsiz kalmışken şu bekleyen projeleri bitireyim, dinleneyim, sonra iş bulur çalışırım.'' görünürde mantıklı bir fikirdir fakat tersi olur. işsizlik hayat tarzı olur, geç uyanırsınız, verim 'ye düşer ve sair.
hülasa; bir işe yaramak ve bir işle meşgul olmak nimettir. işsizlik afettir.

evde sahur sofrası kurarsınız aileye, sofrayı toplarsınız, ne bileyim çay falan yapar psikolojinizi düzeltirsiniz. sır ve ben gibi alışkın değilseniz çok etkiler vesselam... (*) (*)