furkan

sözlükte, ayıraç. nur. sabah. kur´an´da, hakkı batıldan, doğruyu yanlıştan ayıran, böylece hidayete ulaştıran. kur´an ve diğer ilahi kitaplar.

kur'an-ı kerimde bir sure adı.

iyi ile kötü, yanlış ile doğru arasındaki farkı gösteren delil.
fark kökünden türemiştir.

(bkz:ruhul furkan)

"hakkı batıldan ayıran" anlamında kur'an-ı kerimin sıfatlarından biri.