efendim, olay şöyle gelişir:
cumhuriyetin ilk yıllarıdır ve hummalı çalışmalar arasında türkçeyi arapça kelimelerden arındırmakta vardır. bir ekip tarafından yapılan bu çalışma esnasında sözlük taranarak ilerlenir. sıra n harfinde "namus" kelimesine gelmiştir. bu kelimeyi arapçadır diyerek kullanılmayacaklar listesine alacaklardır ki, ekipten bilgisi ve ikna kabiliyetinin yanında hassasiyeti de olan birisi çıkar ve:
"namus kelimesi latince olup namosa kökünden gelmektedir" diye savunma yapar. muhtelemen yapılanla ilgili yeterli bilgisi olmayan ama ideolojik sebeple bu işi yapmakta olan diğerleri ikna olurlar. bu hamleyi yapan zât-ı şahane ise daha sonra yakınlarına bahsederken "çok şükür namusumuzu kurtardık" diye bahseder.
