yunus emre – dertli sözlük
kahrın da hoş lütfun da hoş..

cana cefa kıl ya vefa
kahrın da hoş, lutfun da hoş,
ya derd gönder ya deva,
kahrında hoş, lutfun da hoş.

hoştur bana senden gelen:
ya hilat-ü yahut kefen,
ya taze gül, yahut diken..
kahrında hoş lutfun da hoş.

gelse celalinden cefa
yahut cemalinden vefa,
i̇kiside cana safa:
kahrın da hoş, lutfun da hoş.

ger bağ-u ger bostan ola.
ger bendü ger zindan ola,
ger vasl-ü ger hicran ola,
kahrın da hoş, lutfun da hoş.

ey padişah-ı lemyezel!
zat-ı ebed, hayy-ı ezel!
ey lutfu bol, kahrı güzel!
kahrında hoş, lutfun da hoş.

ağlatırsın zari zari,
verirsen cennet-ü huri,
layık görür isen nari,
kahrında hoş, lutfun da hoş.

gerek ağlat, gerek güldür,
gerek yaşat gerek öldür,
aşık yunus sana kuldur,
kahrında hoş, lutfun da hoş.

yunus emre





((http://www.youtube.com/watch?v=dx5j8cdgi1o))
birçok şiirinde bahçe vurgusu vardır. bahçe mühimdir.
misal:

bir bahçeye girmek gerek
hoş teferrüc kılmak(*) gerek
bir gülü yaylamak gerek
hergiz(*) ol gül solmaz ola
tüm şiirlerini katışıksız türkçe ile dile getirmiş olması dolayısı ile "türkçenin simgesi" olarak anılır.