sala

her sabah selalar ard arda dizilir, pencereyi açar dinlerim sonuna kadar. ismi yinelerken dikkat kesilirim. tanıdık mı diye..
sonra kendi selamı düşünürüm. ağlarım kendi ölümüme.

(bkz:beklerken affımı okundu sala)

ezandan daha dikkatli dinlenen.ölen kişi bir tanıdıksa cenazesine gitmemek ayıp olur maksatlı heralde.
kendin için veriliyormuş gibi dinleyince insanı tefekkürün zirvesine çıkarıp küt diye aşağı bırakır.

ölen beden imiş,
aşıklar ölmez...