kalbin sahibi ile kalbin arasındaki her şeyin, aradan çıkmadan kalbin temiz olamayacağını bilmeyen kişi olduğu anlaşılan şahsın kurduğu cümle. delili ise birinci tekil şahıs dili kullanımıdır. kalbi temiz olan, arınmış olan, ben diyemez çünkü artık o yoktur.
(bkz:benim kalbim çok kirli, arındır ya rabbi)
(bkz:benim kalbim çok kirli, arındır ya rabbi)
