gıybet

"gıybet edene sus diyene, yüz şehîd sevâbı vardır." hz. muhammed (s.a.v) (*)

bir kimsenin gıyabında nahoş kelâm etmek.

"o mü'minin hayatını, olup bitmiş, ihtimal ki istiğfarı da çoktan yapılmış bir fiilin yaşandığı anda durduruyor; sanki sürekli o hatayı işliyormuş gibi, o hatayı işlemeye hâlâ devam ediyormuş gibi, elinin veya dilinin işlediği o hataya bütün âzâları hâlâ onay veriyormuş gibi bir tutumdu gıybet zira." (*)

yasaktır. topluma mâl olmuş kişiler hakkında söylenenler bu kategoriye girmemektedir. açıkça günahı işleyen kişilerin günahından da isim vererek bahsetmek gıybete girmez.

gıybet kibirden gelen bir hastalıktır. nasıl zina bedenen yapılan bir haram ise gıybet de hem dil hem kalp ile yapılan bir haramdır. çünkü gıybet karşıdakini küçük görme ve yahut kıskanma sonucu yapılan- ya da haramı alışkanlık haline getirmekle- yapılan kibir merkezli bir bir gönül haramıdır. o hastalıktan tez zamanda kurtulmak gerek...bu da tevazu merhemi ile olacaktır. yapanda dinleyende aynı günahı işlemiş olur. amman dikkat!

dertli sözlük olarak biz de ''gıybetsiz hava sahasını destekliyoruz''.

"bir kimsenin ayıbını arkasında söylemek veya aleyhine konuşmak"

--- iktibas ---

muhammed peygamber (sav) "gıybet nedir bilir misiniz?" diye sordu. yanında bulunanlar: "allah ve onun elçisi daha iyi bilirler" dediler. "gıybet, kardeşini onun hoşlanmadığı bir sıfat ile vasıflandırmaktır." buyurdu. "kardeşimde söylediğim sıfat bulunuyorsa?" diye sorulduğunda: "söylediğin sıfat eğer kardeşinde bulunuyorsa gıybet etmiş olursun, bulunmuyorsa iftira etmiş olursun." buyurdu. (tirmizî)

--- iktibas ---

(bkz:gıybet orucu)

çok basit görülen, laf arasında dikkatsizlik yüzünden rahatça (*) girilebilen günah.

(bkz:konuşma bozukluğu)

sevaplarımızın, dilimizin akıbetine maruz kalarak yaşadığı güz mevsimi.