çocuk ve savaş – dertli sözlük
bir çocuk, "i̇şte ırmak!" diyerek haykırınca
o zaman belki çocuklar zabıtalardan daha çoktu
belki biz daha çok ağlardık bir aşk pıhtılanınca:
"gördüm"
gözlerinde zındanlarla bana baktıklarını
düşündüm yaslanarak şehrin kasıklarına
düşündüm kafa kemiklerimi eritinceye kadar
nedir bu kölelerin olanca silâhları
silahların köleleri olmaktan başka.

ismet özel
bir çınlama kalırsa kulaklarımda

tank paletleri ezip geçerken cesetleri
korkarak yürüyordu caddede bir çocuk
karıncanın birini ezeceğim
onun sevgilisini üzeceğim diye
sana bir şarkı gibi geldi nedense ölüm
neyi sevdin anlamadım; bak başımda onların elleri
her katil gibi onlar da biliyor artık kimsenin
kimsenin peşine düşmeyeceğini.
çocukların dövüldüğü bir medeniyet kuruluyor cehenneme
şeytan dahi utanıyor dağlıyor gözlerini kendi kendine
içlerinde aşk kalmamış onların, görülen sadece insan kılıfı
ruhları çekilip alınmış, buz ve barbarlık doldurulmuş yerine!
- eteğinden taşları göğe salma seyfo
başına düşer devlet-in
oyun sanma temelini mülkün
yıkılır sırtına senin.


23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı'nda taş attığı gerekçesiyle özel harekat polisi tarafından dipçikle dövülerek ağır şekilde yaralanan 14 yaşındaki seyfi turan için 95 şairin bir araya gelip yazdıkları 21 bölümden oluşan şiirden bir kısım
plato'nun yonetıcılıgını yaptıgı gunde en az 1 kere zıyaret edılmesı gereken sayfa.savaşın ıcındekı cocukları bı nebze dahı olsa hatırlamak gerek.!!
kız çocuğu

kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.

hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.

saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.

benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
şeker bile yiy...emez ki
kâğıt gibi yanan çocuk.

çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
çocuklar öldürülmesin,
şeker de yiyebilsinler.

nazım hikmet ran
israilli ã‡ocuk: " babam dedi ki: 'siz araplar şeytansınız, teröristsiniz, hayvansınız!!!' "

filistinli ã‡ocuk: " babam bana hiçbir şey demedi, sizinkiler öldürmüş"




bak bu hoşuma gitti :(
"çocukların gözüyle savaş" düsuturuyla açılan yeni bir facebook sayfası...

bir kaç enstantane:

-savaş olmaması için allah’a söylemek gerek. (ayşenur sağlam ~ 4 yaşında)

-savaşınca dövüşüyorlar. ama sonra sarılsınlar. (ece bıyıklı ~ 4 yaşında)

-belki de o savaşlarda ölen çocukların hiç oynamadıkları oyuncakları vardı. (merve tel ~ 7 yaşında)

-bizim sınıfta kırmızını kalemini kaybeden bir çocuk, suçu bizim üstümüze attı. hepimizle kavga etti. sonra kalem kendi cebinden çıktı. sanırım savaşlar da böyle çıkıyor. (s.buğra ~ 11 yaşında)

-amerikalı özgürlük bombası atar, ıraklı özgür olur! (ã‡ağrı özer ~ 13 yaşında)

http://www.facebook.com/pages/cocuk-ve-savas-child-and-war/126079797403413