(bkz:muhyiddin ibn arabi)
varlık birliğidir.tasavvuf düşüncesinde,yaratanla yaradılanın tek kaynaktan geldiğini ve "bir" olduğunu savunan görüştür.bu öğretinin en büyük sözcüsü olan muhyiddin ibn arabi'nin eserlerinde bu kelime ile adlandırılmaz.ifadeyi ilk kullanan,ibn arabi'nin öğrencisi sadreddin konevi'dir.
(bkz:enel hak)