otobüste uyumak – dertli sözlük
asla beceremediğim eylemdir. kanepede dahi uyuyamayan, ille yatağında ve karanlıkta yarım saat dönüp durduktan sonra uykuya dalmayı başarabilen kendimi takdir ediyorum.
ikiye ayrılır;

1- şehiriçi otobüste uyumak
2- şehirlerarası otobüste uyumak

şehiriçi otobüste uyumak; dinlendirmez, zaman geçirmek içindir. bir bakmışsınız, varmışsınız. bunun için iyidir.

şehirlerarası otobüste uyumak; mesafeye ve gidilen şehre göre kalitesi ve gerekliliği değişebilir. 26-27 saati bulan (tamam sadece birkaç kez) otobüs yolculuğu yapmış bir tecrübe abidesi olarak derim ki; şehirlerarası otobüste uyumanın en iyi yolu yolculuk öncesi gece uyumamaktır. 48 saati bulan bir uykusuzluk, ve bu 48 saatin son 5-6 saati hep koşturmayla geçmiş bir günün ikindisinde istanbul esenlerden van'a gitmek üzere otobüse binmiş, bolu tüneline kadar bir şekilde dayanabilmiş, akşam yemeği sonrasında otobüsün uyku için en elverişsiz koltuğunda uykuya geçmiştim. gözümü açtığımda 24 saati aşkın yolculuğun sadece birkaç saati kalmıştı. uyandığımda en öndeki adam bile gelip hayranlığını ifade etti.
halen van otobüs firmaları 'yol boyu uyuyabilen efsane kişilik' deyu beni anlatırlarmış.
bu konuda seminer de istediler ama vaktim yoktu.
şehir içi otobüslerde ayakta kalmamak için ilk bulduğu koltuğa oturup gözlerini kapatan gencin eylemidir. genelde yaşlılar başında fısır fısır konuşup omu uyandırmak isterler ama bilmezler ki "uyuyan birisini uyandırabilirsin ama uyuma numarası yapan birisini asla uyandıramazsın."