yemek yapmak

3 adet dometes rendeledim. üstüne kekik, karabiber ve tuz attım. sonra iki diş sarımsak rendeliyip üzerine attım. i̇yice karıştırdım. sonra tencereye yağ döktüm. kaynattım. biraz salça atıp üstüne karışımımı döktüm. ama nasıl enfes kokuyor.

i̇nsanın kendi yaptığı yemek kendisine daha bir lezzetli geliyor. en azından benim için öyle. fakat her şeyden öte insanın kendi abdestli ve dualı yaptığı yemekleri yemesi daha bir tat veriyor. dışarıdan yemek yiyoruz bazen. bu yemekleri yapan abdestli mi, dualı mı, temiz ellerle mi yaptı, yoksa ağzında sigara birine küfrederken mi o yemeği yapıyordu vs. ne idüğü belirsiz nasıl yapıldığı bilinmez şeyler geçiyor boğazımızdan.

bir insanın yedikleri karakterine etki ediyorsa, dışarıdan yediğimiz yemeklerden vazgeçmedikçe karakter anlamında tam istenen seviyeyi yakalamak mümkün olmayacaktır. buna karakter değil de maneviyat, huzur veya dinginlikte diyebiliriz. fakat ne dersek diyelim menfi bir tesir bıraktığı çok açıktır.

bu konuya ışık tutan şu bir kıssayı paylaşmak isterim sizlerle. hz. hızır’ın (a.s.), hak dostlarından abdülhâlık gucdüvânî hazretlerini ziyaret eder ancak ikram ettiği yemeği yemez. hazret, hayret içinde:
“−bunlar helâl lokmalardır. niçin yemiyorsunuz?” der.
hz. hızır (a.s.) ise:
“−evet, helâl lokmalardır; lâkin pişiren, öfke ve gafletle pişirmiştir.” der.

ahhhh ahhh gazzeli kardeşlerimize yemek yapıp aynı sofraya oturmak..

severek yapan insan için çok harika geçen zaman dilimi. stresle baş etme yöntemlerinden biri olarak da sayılabilir aynı zamanda.çünkü yemek dikkat verilmesi gereken bir şey. yemek yaparken tüm benliğin o an o mutfakta olmalı.fırına koyduğun bir yemeği orda unutursan eğer sana bunu hatırlatan yanık kokusu içini baya acıtacaktır. her şeyin fazlasının zarar olduğu gerçeği de kullandığın aşırı malzemeler yemeğin tadını bozunca ağzına gelecek olan tadın sende bıraktığı iç acısı olacaktır. bu sebepten yemek eğer ki senin elinden çıkacaksa o mutfağın en iyi aşçısı da sen olmalısın. senin elinden yenilen yemekler içlerde acı değil de damaklarda vazgeçilmeyecek tat bırakmalı. (bkz:yaşasın yemek yapmak) :)

sevilerek yapılması durumunda, sevilen insanlara yapıldığında bilhassa, çok güzel olan bir faaliyet ki yemeklerin lezzetine de çok fazla yansır bu durum.

hanımlar genelde zorunluluk olarak gördüklerinden gönülsüz yapıyor olabilirler, bu yüzden çok başarılı olamayabilirler ama biraz da yetenek meselesi galiba. bazılarının elinin değdiği her yemek güzel olabiliyor gerçekten.

damak zevki de önemli ayrıca. kendi yemek yemeyi sevmeyen ve iyi yemekten anlamayan birinin güzel yemek yapması oldukça zor çünkü.

bir tür uzmanlık alanıdır. yapımı ile, servisi ile, zamanlaması ile.
bir de şu konu var, yemek yapmayı bilmeyen bazı bayanlara inat, bu işi hobi niyetine yapan erkekler var. (*)