freud anksiyeteyi birkaç başlık altında inceler. bunlardan birisini normal insanda bulunması gereken anksiyete -gerçeklik anksiyetesi- olarak tanımlar ve hatta insanın çevresinden gelen tehlikelere karşı kişiyi uyararak insan yaşamını sürdürülebilir kıldığını belirtir. bu anksiyete bir nevi korkuyla eşdeğerdir.fakat anksiyete, niteliği ve yoğunluğu bakımından gerçeğe ve mantığa aykırı bir şekil alırsa -ki buna nevrotik anksiyete denir- bütün faydalı işlevini bir kenara bırakıp insanın normal olmayan davranışlarına bir alt zemin oluşturur. bunun kökeni de daha çok bebeklik ve çocukluk yıllarına dayanmaktadır.
