en güçlü karakteri ''savaşa bir şekilde şahit olmuş kadın''dır.
filmlerin çoğunda az konuşan, az gülen, iradesi sağlam, çalışkan, ümidini kaybetmemiş, bekar/dul ama mutlaka genç bir kadın karakter var.
orta yaş ve yukarısı tamamen ümitsiz ve sessiz.
genç kadın karakterler bu kadar güçlüyken erkekler de o oranda güçsüz, iradesiz, ümitsiz.
bu durum gerçekten böyle mi acaba?
ya da yönetmenler ''erkekler savaşta şehit oldular, geride kalana erkek mi denir'' mesajı veriyorlar.
ya da ''savaştan sonra tek başına hayata tutunmaya çalışan kadın'' sinema için daha cazip bir karakter, bu yüzden filmler böyle.
sinemayla ilgili hanım kişiler bu konuyla ilgili yazı yazabilirler bence, 4-5 film seyretsinler kafi. sonra da ulaşabilirlerse aida begic'le röportaj yapsınlar.
muthiş bir çalışma olur.
filmlerin çoğunda az konuşan, az gülen, iradesi sağlam, çalışkan, ümidini kaybetmemiş, bekar/dul ama mutlaka genç bir kadın karakter var.
orta yaş ve yukarısı tamamen ümitsiz ve sessiz.
genç kadın karakterler bu kadar güçlüyken erkekler de o oranda güçsüz, iradesiz, ümitsiz.
bu durum gerçekten böyle mi acaba?
ya da yönetmenler ''erkekler savaşta şehit oldular, geride kalana erkek mi denir'' mesajı veriyorlar.
ya da ''savaştan sonra tek başına hayata tutunmaya çalışan kadın'' sinema için daha cazip bir karakter, bu yüzden filmler böyle.
sinemayla ilgili hanım kişiler bu konuyla ilgili yazı yazabilirler bence, 4-5 film seyretsinler kafi. sonra da ulaşabilirlerse aida begic'le röportaj yapsınlar.
muthiş bir çalışma olur.
