(bkz:haddi aşmak)
ne mutlu o adama ki, kendini bilip haddinden tecavüz etmezmealindetu ba limen arefe haddehu velem yetecavez tavrehu hadisinin ders i azamıdır.bir meselede ifrat edip iyi birşey yaptım zannederek diğer yerden asıl olan çok esası yıkan adamın tavrı mesela hem edepsizlik hem hadsizliktir.mesela bir adam... sözde bir hayrı öğütleyeceğim diye, bin tane kalbi kırıp, insanların aziz hislerini ve ruhlarını inciten adam, ne kadar hayrı tavsiye etse ne çıkar, onu kim dinler, kim der ki bu islamın lisanını taşıyor? insaniyete duyarsız islamiyet mi varmış ki? kim der ki allah razı olsun? ben mesela derim ki eyyühel kendini unutan adam, sen önce avam kadar nezaket ve hitabete malik ol..insaniyet namına cep delik cepken delik, ancak teneke gibi bol bol gürültü yapıyorsun, ancak teneke-misal baş ağrıtıyorsun, keyif kaçırıyorsun.
acziyet ümitsizliğe sevkeder. gurur ise, haddini bilmezliğe.{blaise pascal}
(bkz:haddini aşmak)
i̇nsanın ahlaken belirlenmiş olan kırmızı çizgileridir. sınırı aşıp ihmalkar davrananlar renk körü olan kimselerdir.
"bildirilmeden" bilinmesi olgunluktur, güzel huydur.
imanın altıncı şartı olarak kabul edilir...
bilmek çok zor iştir.hele haddini bilmek pek müşkül. (abdülhamid han hz.) (*))
çoğu kişinin unuttuğudur.
bilmeyenelere, bir bildiren çıkar mutlak.