yazarlığın ilk adımı olabilir.
insanı en çok mutlu eden ve psikolojik olarak çokta rahatlatan eylemdir.
herkesin bildiği şeyleri yazmanın mantıksızlığıyla,kimsenin bilmediği şeyleri ifşa etme saflığı arasında gidip gelmektir.zira her günlüğün yazandan başka bir okuru bulunur.çocukken,anlatacak çok şeyin varken, hayat gözünde büyükken zevklidir.(*)
bir nevi sayfalara içini dökme eylemi.
bi kağıt parçası olmaktan çok daha ötedir günlük sayfaları..kendisi de öyle; sıradan bi defter olamaz asla. sayfaları anılarla yüklüdür. geçmişi hiç bi zaman unutturmaz. yıllar sonra açılıp okunan bir günlüğün tadını da hiç bir şey veremez.
ayrıca bağımlılık yapar. saklarken dikkatli olmak lazım gelir;tehlikeli de olabilir...(*)
ayrıca bağımlılık yapar. saklarken dikkatli olmak lazım gelir;tehlikeli de olabilir...(*)
(bkz:sevgili günlük)
en iyi rahatlama yoludur. i̇çimdekileri yorum yapmayan birine anlatmak istediğim de başvurduğum yöntemdir. arada sırada günlüğün hâlini hâtırını sormuşluğum da vardır :)
modern günlükler olan twiter ve facebook defterlerin yerini aldı. i̇nsanlar herşeylerini bu mecralarda paylaşır oldu.
