allah rasülüne ait bir hadis-i şerif. bu hadis islam'ın ahlak anlayışını/algısını anlatması bakımından çok önem arz eder.
batılı veya doğulu kaynakların -yani felsefenin- bir çoğu ahlakı bireysel yaşantıda kötü fiile bulaşmamak olarak tanımlaması büyük bir boşluk oluşturmakta idi. kişinin kendisi hiç bir ahlaksızlığa bulaşmadığında ahlaklı olarak anılabiliyordu.
oysa islam buna farklı bir açılım daha kazandırmış ve bireyin salt kendi hayatına mündemiç bir ahlak anlayışını/algısını bu hadis ile reddetmiştir. kişinin ahlaki seviyesi aynı zamanda ahlaksızlık karşısındaki tutumla ölçülür hale gelmiştir. bana değmeyen yılan bin yaşasın gibi ahlakı kendi dar hayatlarına sığdıranları ahlaksızlar ile aynı katagoriye koymuştur bu hadis.
batılı veya doğulu kaynakların -yani felsefenin- bir çoğu ahlakı bireysel yaşantıda kötü fiile bulaşmamak olarak tanımlaması büyük bir boşluk oluşturmakta idi. kişinin kendisi hiç bir ahlaksızlığa bulaşmadığında ahlaklı olarak anılabiliyordu.
oysa islam buna farklı bir açılım daha kazandırmış ve bireyin salt kendi hayatına mündemiç bir ahlak anlayışını/algısını bu hadis ile reddetmiştir. kişinin ahlaki seviyesi aynı zamanda ahlaksızlık karşısındaki tutumla ölçülür hale gelmiştir. bana değmeyen yılan bin yaşasın gibi ahlakı kendi dar hayatlarına sığdıranları ahlaksızlar ile aynı katagoriye koymuştur bu hadis.
