herkesin başına gelebilecek bir durumdur ancak öğrenci evlerinde daha sık yaşanan ve zaman zaman öğrencilere farklı tecrübeler kazandıran bir durumdur. aşağıdaki olay bir öğrenci evinde, sınav döneminde yaşanmıştır. gerçektir.
yer bir öğrenci evi, evde ertesi gün çeşitli derslerden final sınavı olan 5 öğrenci ders çalışmaktalar. saat 02:00. öğrencilerden biri kafasını kaldırır ve sessizliği bozar:
-gençler ben çok acıktım. bir şeyler yesek mi?
-süper olur ben de acıktım.
-ben de.
-ben de. -ben de..
ve topluca yerlerinden kalkıp mutfağa yönelirler.
biri ekmek dolabına bakar ama yarım ekmekten başka bir şey göremez. olsun derler. herkese bir lokma. diğerleri buzdolabına bakarlar ama orası da farksızdır. dolapta sadece bir tabak ve o tabakta peynire benzeyen küçük küpler. tabak görüldüğü anda yerinden alınır. masaya götürülür. ve anında yarım ekmek beşe bölünür. tabak sünnetlenir. birer bardak su içilir ve bir iki dakika süren bu yeme işleminden sonra tekrar ders başına geçerler bu garipler.
sabah okula gitmek üzre evden çıkarlar. içlerinden biri der ki:
-gençler benim midemde garip bi hal var. kendimi iyi hissetmiyorum.
-ben de.. -ben de.. -ben de. -ben de.
sınavdan sonra okul bahçesinde buluşurlar, hepsi de aynı dertten muzdariptir. sınav çok kötü geçmiştir çünkü mideler rahatsız.. hep birlikte okulun sağlık merkezine giderler. (*) kısa bir muayeneden sonra doktor sorar:
-yediğiniz birşey dokunmuş, ne yediniz siz?
öğrencilerden biri:
-sabah simit çay. ama midemiz sabah uyanınca da rahatsızdı. geceleyin de yarım ekmek ve peynir yedik.
doktor:
-başka bir şey yok yani, öyle mi?
ve o anda öğrencilerden biri bir şey bulmuş gibi diğerlerine bakar:
-gençler bizde peynir yoktu. dünkü peynirler nereden geldi?
-hakkaten ya. nerden geldi onlar?
-tadı da çok acayipti. gece gece yedik ne olduğuna bakmadan.
-hımm margarin gibiydi tadı.
-margarin, yağ, şey evet?
ve doktorun kahkahası...
yer bir öğrenci evi, evde ertesi gün çeşitli derslerden final sınavı olan 5 öğrenci ders çalışmaktalar. saat 02:00. öğrencilerden biri kafasını kaldırır ve sessizliği bozar:
-gençler ben çok acıktım. bir şeyler yesek mi?
-süper olur ben de acıktım.
-ben de.
-ben de. -ben de..
ve topluca yerlerinden kalkıp mutfağa yönelirler.
biri ekmek dolabına bakar ama yarım ekmekten başka bir şey göremez. olsun derler. herkese bir lokma. diğerleri buzdolabına bakarlar ama orası da farksızdır. dolapta sadece bir tabak ve o tabakta peynire benzeyen küçük küpler. tabak görüldüğü anda yerinden alınır. masaya götürülür. ve anında yarım ekmek beşe bölünür. tabak sünnetlenir. birer bardak su içilir ve bir iki dakika süren bu yeme işleminden sonra tekrar ders başına geçerler bu garipler.
sabah okula gitmek üzre evden çıkarlar. içlerinden biri der ki:
-gençler benim midemde garip bi hal var. kendimi iyi hissetmiyorum.
-ben de.. -ben de.. -ben de. -ben de.
sınavdan sonra okul bahçesinde buluşurlar, hepsi de aynı dertten muzdariptir. sınav çok kötü geçmiştir çünkü mideler rahatsız.. hep birlikte okulun sağlık merkezine giderler. (*) kısa bir muayeneden sonra doktor sorar:
-yediğiniz birşey dokunmuş, ne yediniz siz?
öğrencilerden biri:
-sabah simit çay. ama midemiz sabah uyanınca da rahatsızdı. geceleyin de yarım ekmek ve peynir yedik.
doktor:
-başka bir şey yok yani, öyle mi?
ve o anda öğrencilerden biri bir şey bulmuş gibi diğerlerine bakar:
-gençler bizde peynir yoktu. dünkü peynirler nereden geldi?
-hakkaten ya. nerden geldi onlar?
-tadı da çok acayipti. gece gece yedik ne olduğuna bakmadan.
-hımm margarin gibiydi tadı.
-margarin, yağ, şey evet?
ve doktorun kahkahası...
