kendi dilinden rachel:
--- iktibas ---
"benim adım rachel corrie. ben bir amerikalıyım.
biliyorum, 'amerikalıyım' demek bana utanç veriyor ama bana bu utancı yaşatanların ülkesinde utananların da olduğunu göstermek istiyorum sizlere.
ben de utandığım için utanç duyduğum için burdayım bugün. belki bana şüpheyle yaklaşıyorsunuz, belki benim bir maceracı olduğumu düşünüyorsunuz. ve bunda da haklısınız. çünkü sizin acılarınızı yaşamadım, sizin gibi aç kalmadım, çadırlarda elektriksiz, susuz kalmadım, ailemden hiç kimse ya bir bombayla ya da tank ateşiyle öldürülmedi..
kendi ülkemde olması gereken normal bir hayat yaşadım. ailem bana bugün bile çocuk gözüyle bakıyor. ama sizlerin generalleri bile 9 yaşında. 9 yaşında alnından vurularak öldürülmüştü general nafis.
sonra onun askerleri: 5 yaşındaki muhammed de, kundaktaki yasin de, annesinin karnına sıkılan kurşunlarla delik deşik olmuş isimsiz çocuklarınız da; imha edilmesi gereken bombalar olarak görülen bombalanan çocuklarınız..
kimse beni yerimden sürgün etmedi. benim atalarım iki yüz yıl önce milyonlarla yerliyi ya katletti ya da sürgüne gönderdi. belki bir halkı kökünden kurutan bir atanın torunu olarak burada bulunmam bir anlam ifade etmiyor ama ben atalarımın yaptığı zulmü reddediyorum ve bugün sizleri sürgüne gönderen ve buraya yerleşen bu yabancıları da reddediyorum.
beni aranıza kabul ettiniz. sizlerin yaşadığı acılara artık ben de ailem de ortak. çünkü sizin her birinizin ailesinin yaşadığı acıyı ailem de paylaşıyor ölümümle. ne canım ne de kanım sizin hiçbirinizin canı ve kanından üstün değil.
bugün sadece sizlerle eşit bir konuma geldim. toprağı elinden alınmış ve hergün öldürülen sizlerin onur mücadelesine beni de ortak ettiniz. belki bugün bedenen yaşamıyorum ama ruhum filistin için ölen binlerce bedenin yaşayan ruhları arasında artık. bedenimizi ortadan kaldıran yaşayan ruhsuzlar, ruhlarmızın gölgesini hep hissedecek. çünkü ruhlarımız asla ölmeyecek.
benim adım rachel corrie ve ben artık bir filistinliyim."
--- iktibas ---
--- iktibas ---
"benim adım rachel corrie. ben bir amerikalıyım.
biliyorum, 'amerikalıyım' demek bana utanç veriyor ama bana bu utancı yaşatanların ülkesinde utananların da olduğunu göstermek istiyorum sizlere.
ben de utandığım için utanç duyduğum için burdayım bugün. belki bana şüpheyle yaklaşıyorsunuz, belki benim bir maceracı olduğumu düşünüyorsunuz. ve bunda da haklısınız. çünkü sizin acılarınızı yaşamadım, sizin gibi aç kalmadım, çadırlarda elektriksiz, susuz kalmadım, ailemden hiç kimse ya bir bombayla ya da tank ateşiyle öldürülmedi..
kendi ülkemde olması gereken normal bir hayat yaşadım. ailem bana bugün bile çocuk gözüyle bakıyor. ama sizlerin generalleri bile 9 yaşında. 9 yaşında alnından vurularak öldürülmüştü general nafis.
sonra onun askerleri: 5 yaşındaki muhammed de, kundaktaki yasin de, annesinin karnına sıkılan kurşunlarla delik deşik olmuş isimsiz çocuklarınız da; imha edilmesi gereken bombalar olarak görülen bombalanan çocuklarınız..
kimse beni yerimden sürgün etmedi. benim atalarım iki yüz yıl önce milyonlarla yerliyi ya katletti ya da sürgüne gönderdi. belki bir halkı kökünden kurutan bir atanın torunu olarak burada bulunmam bir anlam ifade etmiyor ama ben atalarımın yaptığı zulmü reddediyorum ve bugün sizleri sürgüne gönderen ve buraya yerleşen bu yabancıları da reddediyorum.
beni aranıza kabul ettiniz. sizlerin yaşadığı acılara artık ben de ailem de ortak. çünkü sizin her birinizin ailesinin yaşadığı acıyı ailem de paylaşıyor ölümümle. ne canım ne de kanım sizin hiçbirinizin canı ve kanından üstün değil.
bugün sadece sizlerle eşit bir konuma geldim. toprağı elinden alınmış ve hergün öldürülen sizlerin onur mücadelesine beni de ortak ettiniz. belki bugün bedenen yaşamıyorum ama ruhum filistin için ölen binlerce bedenin yaşayan ruhları arasında artık. bedenimizi ortadan kaldıran yaşayan ruhsuzlar, ruhlarmızın gölgesini hep hissedecek. çünkü ruhlarımız asla ölmeyecek.
benim adım rachel corrie ve ben artık bir filistinliyim."
--- iktibas ---
