asr-ı saadette iki muahat vardır. birincisi mekke döneminde müslümanların birbiriyle kardeş yapılmasıdır ki bu pek gündeme gelmez.ikincisi de meşhur ensar - muhacirun kardeşliği.
kardeş edinme.
muhacirle ensar arasındaki kardeşliği ifade etmek için de kullanılan bir kelime.
onlardan (muhacirlerden) önce o yurda (medineye) yerleşmiş ve imanı da gönüllerine yerleştirmiş olanlar, hicret edenleri severler. onlara verilenlerden dolayı içlerinde bir rahatsızlık duymazlar. kendileri son derece ihtiyaç içinde bulunsalar bile onları kendilerine tercih ederler. kim nefsinin cimriliğinden, hırsından korunursa, işte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.(*)
