şu yaşta canımı yakan senelerimi yiyen sinir stres. yeter be!
derdinden sözlüğe sığındığım sınavlar silsilesi.
bütü var denilip, pek de dikkate alınmayan aşama...
i̇nsana kahve üstüne kahve içiren,durduk yere güldüren olmadık şeylere alındıran ve "bazende ne düşünüyorum biliyo musun, bodruma yerleşmem lazım" şeklinde zihni yoran, öğrencinin dünyevi hesap zamanıdır.
son güne kadar 'abi finaller geldi napıcaz' lafının tekrar edile geldiği ve son günü akşamı çalışkan arkadaşların tutmuş olduğu notlarla sabahlanan üniversite sınav türü
üniversitelinin en sevmediği hava.
öyle bir şey ki, beğenmeyince filmi yeniden oynatıyorlar hocam... (bkz:alttan ders)
henüz tecrübe etmediğim birşey.
üniversite gençliğinin kabusu, lise gençliğinin hayalinin arka perdesidir.
