övgülerini hep duyduğum. merak ettiğim, okumayı planladığım şehir.
mevlânâ'yı karşımıza alıp mangal yapma niyetimizin, zabıtalarca bozulduğu şehir.
bir kongre vesilesiyle tekrar gittiğim şehir. sakin, durgun, insanın kendisine çekilmesi gibi konyaya gitmek. en azından benim için öyle.
eskiden sokaklarının medine koktuğu şehir. mevlana'nın himayesinde olduğunu düşündüğüm mütevazi belde
gidip görmeyi çok arzu ettiğim şehirdir.
hep merak ettiğim ama hala gidemediğim şehir. adı bana huzur verir.
mevlana ile prim yapan,mevlanasız hiçbir esprisi ve güzelliği olmayan şehir
dünyaya şehrin nasıl kurulacağını öğretmiş (çatahüyük), dünyanın en büyük 6 devletinden birine ev sahipliği yapmış, açık hava müzesini andıran şehir. konya şehirdir ama halkı şehirli değildir, şehir kültürü yoktur. son zamanlarda belediye bu konuda bir şeyler yapmaya başladı.
konya'nın çevreside zengin, önemli bir tarihe sahiptir. (sille, hadim, bozkır, akşehir)
üniversitesinden sanayi yararlanmamakta diretsede esnafı gayet memnundur. o kadar memnundur ki her yıl yaz okulu için üniversiteye baskı yaparlar, okulun kapanmasına gönülleri razı olmaz.
baskı rektörün değişmesi ile sonuç verdi. yaz masraflarımızı da artık rektör karşılar.
konya'nın çevreside zengin, önemli bir tarihe sahiptir. (sille, hadim, bozkır, akşehir)
üniversitesinden sanayi yararlanmamakta diretsede esnafı gayet memnundur. o kadar memnundur ki her yıl yaz okulu için üniversiteye baskı yaparlar, okulun kapanmasına gönülleri razı olmaz.
baskı rektörün değişmesi ile sonuç verdi. yaz masraflarımızı da artık rektör karşılar.
meram' dan geçerken, bir o yana bir bu yana bakıp, bu nasıl bi zenginliktir dedirten şehir..
üniversitede okurken "şivlilik" etkinlikleri olurdu. kandilde çocuklar kapı kapı dolaşır, şeker, çikolata toplarlardı. özlenesi şehir konya, seni seviyorum...
