ankarada ki konya yolunuda hiç anlamış değilim. taa ankaranın merkezinden başlıyor. bari çıkınca falan başla değil mi ?
gez dünyayı , gör konya'yı.
toprağın üstüde altıda zengindir.
ağlamaktan gözyaşları biten analar gibi, üstünde yapılan fenalıklara ağladıkça obrukları oluşan, mevlaya yaklaşma durağı.
içinde yaşayan insanları eskiden kalan 'dinci' yaftasını üzerilerinden atmak için (maalesef) her türlü aşırılığın yaptığı şehir..
son buluşmanın yapıldığı hatıralarımızla dolu şehir. gönüllülük başkenti :)
itina ile kuru iftira atılır.en çok rakı tüketilen şehir.bayanların gece sokağa çıkamadığı şehir dat dat dat.domuz çiftliklerinde yetiştirilen hayvan ile kesimi yapılan resmi domuz sayısı arasındaki açık farkın nereye gittiğini sorsak bazılarına etli ekmek yaptırıp konyalıya yedirttik derler.konyalı be careful!bi kere de careful!
hasretim....
eflatun makam ile üç yüz lülesinden sular akan çeşmesari semaya ser çekmiş iskenderi binalara benzeyen on iki burçlu suru gördüm. şah alaüddin'in makarrı olan konya, emn ü eman içinde idi. her tarafında akarsuları vardı. orada kaplan huylu türkler hükümrandı. üçyüz altmış zaviye, yetmiş hankah, yedi ulu camii, üçyüz mesvit bulunuyordu. bunların hepsinin önlerinde ab- zülal cereyan ediyordu.
åžair ünsi - selçuk åžehnamesi -
åžair ünsi - selçuk åžehnamesi -
