genelde bu konuyu istişare ettiğim kişilerin bırakmamam yönündeki telkinleriyle, içimdeki bırakma isteği arasında gelip gittiğim hengâmda, marmara iletişimde 2. sınıfın 2. dönemine başlarken büyüklerin sözünü dinlemeye, artık yeni bir sayfa açmaya hazırlanıyordum. 'madem başladık, emek verdik bari bitirelim, bu okuldan faydalanabileceğim kadar faydalanayım' diye düşünüyordum ki daha dönemin ilk dersinin iptal olmasıyla devam kararımı sorgulamış, ertesi günde saatine yanlış bakmam sebebiyle geç kaldığım (bkz:nuh yılmaz)'ın beni derse almaması kesin olarak bırakma kararımı almama vesile olmuştu. bugün düşündüğüm zaman iyi ki de bırakmışım diyorum. teşekkürler nuh yılmaz.
