sadece yemeyi amaç edindiren bu arada bi konuya saplanıp(dizi,maç,konuşma vs.) hızlandıran diğer konulardan kafanın bağını koparan,insanın kafasını dağıtan izmir deyimiyle çiğdemdir.
önceden siyah kabuklu çekirdek vardı, ağzı, tırnakları boyardı,bardak hesabı satılırdı, şimdi yok, yağ sanayiinde kullanılıyor galiba.
en sona kalan kötü bir çekirdek ağzın tadını bozar, pişman eder insanı yediğine yiyeceğine.
yüzünü sürekli güneşe dönen ayçiçeğinin meyvesi olan kuruyemiş.
(bkz:dakota)
en aile tipi yemiş.
(bkz:çekirdek aile)
(bkz:çekirdek aile)
biri beni durdursun dediğin ,bağımlılık yapıcı çerez.
izmir tabiriyle çiğdem.
yerinde güzeldir. yani bir tarlada ay çekirdeğinden oluşmuş bir tepeciğin üstünde otururken elindeki şemşamer kalpağından taze çekirdek çitlemek, gökyüzünü seyrederken yeryüzünde binlerce güneşi görmektir.
bir bütünün merkezi ya da bütünün özelliklerini taşıyan en küçük parçası.
(bkz:atom çekirdeği)
(bkz:hücre çekirdeği)
(bkz:çekirdek kadro)
(bkz:atom çekirdeği)
(bkz:hücre çekirdeği)
(bkz:çekirdek kadro)