"mevsimler gibisin" şimdilik en iyi parça gibi duruyor.
sözleri ise şöyle:
sagopa verse;
sen ne biçim bir mevsimsin,ısınmam imkansız.
donmamak neyime,titrememek çok zor.
rüzgarların buzdan serin,tadı eksik meyvenin.
ne senle aşka dalmak kolay ne senle hayallere.
kursağımda düğümlenir laflar sana içimi açmak istedikçe.
sen ne kadar anlarsın ben anlatmak istesem de?
tedirginlik var üzerime yakalar kaçmaya yeltendikçe.
tenim giderek aşınır mendillerim eskidikçe.
günlerden zindanlar biriktirdim,hatırladıkça seni içlerinde hapis yatıyorum.
hepsinin içi ayrı zulüm.
işte böyle geldik buraya dek.sen bir gamsız bense deli bir gözüpek.
tam yığılmak üzereyken bekledim ya senden destek.
şimdi düştüm ve kafamı vurdum düzgünce düşünemiyorum pek.
bütün bunlara ek,benim aşkım saf ve sek.
sade ben varım ve sen de sade benle bir tek.
ya sende hep ben miyim tek?
keşke bir tek ben olsaydım sende tek!…
ama biliyorum uzaklaşıyor kalbindeki benden zerreler tek tek.
sensin benim en zor savaşlarımda çelik yelek.
bu güçsüzlüzlüğe güç yetirmek inan beni aşan bir şey.
yaptıklarını bilip hala senden caymamak garip bir şey.
bana dokunma!yanımı senle doldurma!…
isteksizce bir teklikle kalmalıyım yalnızca.
nakarat
mevsimler gibisin değişirsin,ya beni üşütürsün ya yakarsın.
kendimden hergün parça koparıyorum,ama sen bunu nerden bileceksin yavrum..
kolera verse;
ucunu tutamadığım bir ilmek gibi çözülüyor buzum eridikçe içime batıyorum yüzme bilmiyorum yarim içime su septi su çok soğuk üşüyorum ben kolundan ayrı kalmış bir elim hareket etmiyorum.sevdam çık kurtsun nereye saklandıysan toz bulutsun defalarca çaldı kapını kalbim ortalarda yoksun hayallerim suya düştü hayallerimi su boğdu hayallerim su oldu ya kızıp dururum kendime.artık yıllarca kendimden alamam hıncımı mahalle kadınlarını çağırıp yoldururum saçımı burkulmuş yüreğimden sızar ılık ılık gözyaşım ne kadar aynı kalsam da yüzüm farklı aynalarda.
beni affet üzüntüm bunca yıldır seni ona üzdürdüm omzuma yaslan esen seni çok seviyor,seviyor,seviyor…çok üzgünüm ama beni daha fazla kırmana izin veremem ,duygularımı tekmeleyişini daha çok izleyemem ne hep yaz şu sevdamız ne de hiç durmadan kış söylediğim her şeyi unut beni unutma hiç .ah karanfilim ne burnumdan gider ne de ellerimden çıkar kokun,ah işitmek istiyorsan gel şu elime bir dokun,beni bir silersin bir yazarsın bir öldürür bin kaçarsın.
sözleri ise şöyle:
sagopa verse;
sen ne biçim bir mevsimsin,ısınmam imkansız.
donmamak neyime,titrememek çok zor.
rüzgarların buzdan serin,tadı eksik meyvenin.
ne senle aşka dalmak kolay ne senle hayallere.
kursağımda düğümlenir laflar sana içimi açmak istedikçe.
sen ne kadar anlarsın ben anlatmak istesem de?
tedirginlik var üzerime yakalar kaçmaya yeltendikçe.
tenim giderek aşınır mendillerim eskidikçe.
günlerden zindanlar biriktirdim,hatırladıkça seni içlerinde hapis yatıyorum.
hepsinin içi ayrı zulüm.
işte böyle geldik buraya dek.sen bir gamsız bense deli bir gözüpek.
tam yığılmak üzereyken bekledim ya senden destek.
şimdi düştüm ve kafamı vurdum düzgünce düşünemiyorum pek.
bütün bunlara ek,benim aşkım saf ve sek.
sade ben varım ve sen de sade benle bir tek.
ya sende hep ben miyim tek?
keşke bir tek ben olsaydım sende tek!…
ama biliyorum uzaklaşıyor kalbindeki benden zerreler tek tek.
sensin benim en zor savaşlarımda çelik yelek.
bu güçsüzlüzlüğe güç yetirmek inan beni aşan bir şey.
yaptıklarını bilip hala senden caymamak garip bir şey.
bana dokunma!yanımı senle doldurma!…
isteksizce bir teklikle kalmalıyım yalnızca.
nakarat
mevsimler gibisin değişirsin,ya beni üşütürsün ya yakarsın.
kendimden hergün parça koparıyorum,ama sen bunu nerden bileceksin yavrum..
kolera verse;
ucunu tutamadığım bir ilmek gibi çözülüyor buzum eridikçe içime batıyorum yüzme bilmiyorum yarim içime su septi su çok soğuk üşüyorum ben kolundan ayrı kalmış bir elim hareket etmiyorum.sevdam çık kurtsun nereye saklandıysan toz bulutsun defalarca çaldı kapını kalbim ortalarda yoksun hayallerim suya düştü hayallerimi su boğdu hayallerim su oldu ya kızıp dururum kendime.artık yıllarca kendimden alamam hıncımı mahalle kadınlarını çağırıp yoldururum saçımı burkulmuş yüreğimden sızar ılık ılık gözyaşım ne kadar aynı kalsam da yüzüm farklı aynalarda.
beni affet üzüntüm bunca yıldır seni ona üzdürdüm omzuma yaslan esen seni çok seviyor,seviyor,seviyor…çok üzgünüm ama beni daha fazla kırmana izin veremem ,duygularımı tekmeleyişini daha çok izleyemem ne hep yaz şu sevdamız ne de hiç durmadan kış söylediğim her şeyi unut beni unutma hiç .ah karanfilim ne burnumdan gider ne de ellerimden çıkar kokun,ah işitmek istiyorsan gel şu elime bir dokun,beni bir silersin bir yazarsın bir öldürür bin kaçarsın.
