{z}ifiri karanlıktan çıkıyordum aydınlığa{ü}zerimdeki umutsuzluk döndü bir anda umuda.{b}aktım önce doğru yolda mıyım diye.{d}oğruydu yolum sonunda.{e}lim kolum yara bere içindeydi ama çıkmıştım sonunda bahara.{i}çimde ki karamsarlık bırakmıştı yerini mutluluğa. {a}çtım ellerimi teşekkür etmek için mevlaya"{l}ayık olmak için sana, yardım et bana."{e}llerim açıkken hala, bu dua vardı aklımda."{m}erhametine muhtacım allah'ım." dedim ağlarken semaya. (eski halinden yeni başlangıca adım adan birinin halini işlemeye çalıştım sözde. :) inşallah yazarımız akrostişinden rahatsız olmaz. :))
