seçkin kitle varsamıyla hareket ederek, bu seçkinlerden ziyade toplum yararının gözetilmesini söyleyen siyasi söylem. burada toplum olarak anılan belirli bir kitledir. bu kitlenin yararından kasıt ise memnuniyetidir. yani ilkesel bir yararlılık söz konusu değil.müslümanların son dönemlerde yakalandığı bir rahatsızlık. müslümanlar genel itibariyle kitlelerin memnuniyeti için kendi düşünce biçimlerini değiştirerek ve daha da ötesi bu yeni düşünce biçiminde sloganlar geliştirerek, hem kendilerini hem de kendilerine inanan kitleleri kandırma hasleti geliştirdiler. bu haslet zamanla bünyelere işledi ve çıkarcılığın en son safhası olan popülizmi bir amaç haline getirmiş oldular.halbuki müslüman ilkeleriyle hareket edendir. yeri geldiğinde usulünce, aşırıya kaçmadan övmeyi de bilir, yeri geldiğinde usulünce aşırıya kaçmadan eleştirmeyi de bilir. bunları birilerini memnun etmek, bir şeyler elde etmek için yapmaz. bunu hakkı ve hakikati ön plana çıkarmak için yapar. işte bu noktada ihlas devreye giriyor. dünya menfaati devreye girince kitlelerin memnuniyeti ve sloganlar ortaya çıkıyor. bunlardan kurtulmanın yolu, ihlastır, samimiyettir.
