dünyanın en güzel arabistan ında bir durak ismidir turgut uyar'ın yazdığı..
beklemesi zevk veren, mutluluk veren bir duraktır.. dakikalarca, saatlerce beklense ayrılmak istenmeyecek duraktır.. onunla aynı göğe bakılan duraktır mesafelere inat..
türk şiiri içinse nefes alma yeridir.. iyi ki vardır..
-her akşam dökülsün dudaklardan, sonsuza dek temennisiyle-
ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
åžu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
bebe dişlerinden güneşlerden yanab otlarından
durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
åžu aranıp duran korkak ellerimi tut
bu evleri atla bu evleri de bunları da
göğe bakalım
falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
inecek var deriz otobüs durur ineriz
bu karanlık böyle iyi afferin tanrıya
herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
(vurgula: herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
beni bırak göğe bakalım )
senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
seni aldım bu sunturlu yere getirdim
(vurgula: sayısız penceren vardı bir bir kapattım
bana dönesin diye bir bir kapattım )
åžimdi otobüs gelir biner gideriz
dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
durma kendini hatırlat
durma göğe bakalım
beklemesi zevk veren, mutluluk veren bir duraktır.. dakikalarca, saatlerce beklense ayrılmak istenmeyecek duraktır.. onunla aynı göğe bakılan duraktır mesafelere inat..
türk şiiri içinse nefes alma yeridir.. iyi ki vardır..
-her akşam dökülsün dudaklardan, sonsuza dek temennisiyle-
ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
åžu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
bebe dişlerinden güneşlerden yanab otlarından
durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
åžu aranıp duran korkak ellerimi tut
bu evleri atla bu evleri de bunları da
göğe bakalım
falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
inecek var deriz otobüs durur ineriz
bu karanlık böyle iyi afferin tanrıya
herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
(vurgula: herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
beni bırak göğe bakalım )
senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
seni aldım bu sunturlu yere getirdim
(vurgula: sayısız penceren vardı bir bir kapattım
bana dönesin diye bir bir kapattım )
åžimdi otobüs gelir biner gideriz
dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
durma kendini hatırlat
durma göğe bakalım
