hocaefendinin vizyonu, misyonu, yıllardır yaptıkları herkesçe takdir edilmesi gereken şeyler değil.. herkesin meşrebi ayrı. lakin benim anlamadığım avam olan bizlerin, alimler hakkında konuşurkenki üslubumuzun vaziyeti. ben mi naif bir adamım, zayıflıktan dolayı çekiniyorum bir cemaat ya da alim hakkında konuşurken, yoksa yapılması gereken mi bu, anlamadım.

ben de hafakanlar geçiriyorum, mevdudi okurken, islamoğlu okurken, seyyid kutup okurken, şeriati neyse o bir nebze dışında kalıyor, erbakan hocamı dinlerken, fethullah gülenin eserlerini okurken, bunların birbiriyle tutarlı hale geldiği bir islami sentez oluşturmaya çalışırken kafamda. ama hiçbirine bir şey demek şöyle dursun, sadece niyetlerine bakıyorum ve ellerinden değil, allah razı olsun ayaklarından öperim diyorum.

biz kendi konumumuzu bir düşünelim. islam için ne verdiğimizi, ömrü neyle geçirdiğimizi, hepsini geçtim sadece dertlisözlükte geçen vakti düşünelim, sonra da bu bir dakikası doğru dürüst boşa geçmeyen ömürleri düşünelim. sonra bir toparlanıp öyle yazalım.

ya değilse müslümanca düşünmek üzerine denemelerin sahibine selam olsun. ne diyim.