yoruldum, patron.yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yoruldum.yanımda hiç arkadaş olmamasından bıktım. nereye gideceğimizi, nereden geldiğimizi söyleyecek biri..i̇nsanların birbirine kötü davranmasından bıktım.her gün dünyada hissettiğim ve duyduğum acılardan bıktım.çok fazla var, sanki her an için kafama cam parçaları batıyor.anlıyor musun?( yeşi̇l yol / john coffey )
