rüveydaya ağıt – dertli sözlük
ben bir aziz değilimhele gündüz değilimattığı her adımda siyah bir iz bırakanbir yanında ürküten bir baldıran gövdesibir yanımda kederi özümleyen bir lalemerhamet sahrasının uyuyan gecesiyimbırakta böyle bitsin bu günahkar serüvenbırakta kurtarayım bu emanet sarayıyeter intiharınla oyduğun yüreğimiumutsuz şarkılarla avutulduğun yetergöğsümde bir yanardağ kıvranıyor rüveydayaraları kapandıkça kanıyor rüveydaduman çöktü güneşin sitem aynalarınaaralandı perdeler şimdi sensiz değilimdertliyim, viraneyim, ben bir aziz değilimazizler tohum eker sevgi tarlalarınasenin gözlerin dram, oysa ağlatan benimben dilenci, sen sultan sevgi dağıtan benimsen ışık ben karanlık ve aydınlatan benimben ölümüm sen hayat cana can katan benimsabah sende oluyor güneşi tutan benimsoran ben sorulan sen hüznü damıtan benimöldüren ben ölen sen kabirde yatan benimsen, sevda yüklü bulut, göklerimin sahibisaklıyorum içimde seni bir tufan gibinerde uğruna ömür verdiğim bela, nerdeher hatıra bir demet zakkum meyhanelerdedüşlerim esrsrınla çoğalan pervanedirgötür benden ahzanı bana, ihsanı getiryalanı reddederken düşüyorum yalana ben bir aziz değilim rüveyda anlasanabu ağıdı öldüğün için söylemiyorumsen ölmedin rüveydaat vuruldu ben öldümher hamlesi bir tabut şimdi bakışlarınınyıkayıp kefenledim mehtabına gömüldümduysun alem ateşin dağı erittiğinibu illetin daşları bile çürüttüğünügün olurda ayrılık yumağı çözülürmübergüzarım ayaklar altında ezilirmirüveyda görürmüyüm yeşil ufuklarınıseninle bir sonsuzluk bulurmuyum rüveydayoksa hep bu kabirde kalır mıyım rüveyda(13.02.2001-i̇stanbul)nurullah genç