ahmet rasim'in muntazam gözlem yeteneğiyle yazılmış, eğitimin ayrılmaz bir parçası olan zorlama ve korkunun iç yüzü anlatılıyor.
okurken aklıma sık sık ali ulvi kurucu'nun dedesi ile olan anısı geldi. dedesi abdest alırken ali ulvi kurucu yanına gelip neden yavaş abdest aldığını soruyor dedesi; " düşün ki bir rahmet yağıyor öyle olduğu zaman hızlıca mı alırsın yoksa yavaş yavaş mı? ama sen çocuksun hızlı da alabilirsin" diyor. şu tebliğin güzelliğine, nezakete ne denir. bir çocuğa böylesine yaklaşılırsa o bu eğitimi nasıl unutabilir ki.
i̇çinde merhamet ve şefkat olmayan her durum karşı taraf için eziyet olur.
okurken aklıma sık sık ali ulvi kurucu'nun dedesi ile olan anısı geldi. dedesi abdest alırken ali ulvi kurucu yanına gelip neden yavaş abdest aldığını soruyor dedesi; " düşün ki bir rahmet yağıyor öyle olduğu zaman hızlıca mı alırsın yoksa yavaş yavaş mı? ama sen çocuksun hızlı da alabilirsin" diyor. şu tebliğin güzelliğine, nezakete ne denir. bir çocuğa böylesine yaklaşılırsa o bu eğitimi nasıl unutabilir ki.
i̇çinde merhamet ve şefkat olmayan her durum karşı taraf için eziyet olur.
