"deneme masası gerisinden kabza kavrayıp, tetik düşürmeye geldim komutanım. lakin felsefeden yine kaldım.bu böyledir. yaz tatillerinde tuğla ocaklarında çalışan cılız çocuklar, dul karı yetimleri,bir kötü tavşanı bile vuramayan askerliğini yapmış banka memurları, adı süleyman'a çıkmışlar, hep felsefeden kalırlar.hayatları kayar.hayatın hep bir tarafa kayması sır olarak kalacaktır.boşver süleyman.takma kafanı.olur, lakin...ha.evin reisi olmuştum ve mevsimlik işlerin kökü kesilmişti.diplomasız bir reis. iş yok, maaş yok.eller pantolon cebinde, akşamüzerleri serin, iğde kokuları,taranmış saçlar, köşe başları, ergenlik sivilceleri, uzun bakışlar.hadi küfretme, küfretme.bak ezan okunuyor."şeklinde bir bölümü vardır. ve adı süleyman olanların hepsi felsefeden kalmıştır. hayatları kaymıştır. güzel bir hikaye kitabıdır.dergah yayınlarından çıkmıştır.