kuymak

pek yakında yemeyi ümit ettiğim karadeniz usulü bir yemek. tereyağı ve imansız peyniriyle yapılırmış.

üniversiteye ilk başladığımız yıllarda komşu teyzelerin bize acıyarak ramazan aylarında sahurda kapımızı çalıp "aç kalmayın evladım" diyerek elimize tutuşturdukları, bizimde midelerimizin bayram ettiği mısır unu, tereyağı ve peynirle yapılan harika bir yemek.

-birader malatyalımısın?

sorusunu sorduracak yerel yiyecek.

ã‡ektikçe uzayanı maymun etse de adamı denenmesi şarttır. olsa da yesek.

(bkz:yöresel lezzet)

karadenizli ailelerin kahvaltı ve sahur sofralarından eksik olmayan yöresel lezzet. çeşitleri vardır. en bilineni peynir kuymağıdır.
(bkz:peynir kuymağı)
(bkz:kavurta kuymak)
(bkz:kaymak kuymağı)

kuymak ya da kuymamak işte bütün mesele bu.

hazırlanış mantığı irmik helvası ile aynı olan yöresel bir yemek. ayrıca ilk yaptığımda uğraştırıcı olmamasıyla ve en önemlisi bulaşık çıkarmamasıyla bana ''ne varsa eskilerde var'' dedirttiren yemek. :)

susatan lezzetsiz yemek. karadeniz insanının damak zevkinden mahrum oluşunun nişanesi resmen.

bizimkilerin tarla bağ bahçe odun işlerinden yemek geliştirmeye fırsat bulamadıklarına bariz bir örnektir. karadenizin yöresel tüm yemekleri için genellenebilir.örnek verecek olursak hamsili herşey, lahana yemeği, lahana sarması, lahana gavurması, belki habunlar gibi bigaç dene daha yemek çıkarsa çıkar (*)