kuymak

muhlamanın trabzoncası. karadeniz mutfağının lezzetsizliği nişanesini muhlamaya verirsek ona biraz haksızlık etmiş oluruz. bu nişane kesinlikle lahana çorbasına verilmeli.

bizimkilerin tarla bağ bahçe odun işlerinden yemek geliştirmeye fırsat bulamadıklarına bariz bir örnektir. karadenizin yöresel tüm yemekleri için genellenebilir.örnek verecek olursak hamsili herşey, lahana yemeği, lahana sarması, lahana gavurması, belki habunlar gibi bigaç dene daha yemek çıkarsa çıkar (*)

susatan lezzetsiz yemek. karadeniz insanının damak zevkinden mahrum oluşunun nişanesi resmen.

hazırlanış mantığı irmik helvası ile aynı olan yöresel bir yemek. ayrıca ilk yaptığımda uğraştırıcı olmamasıyla ve en önemlisi bulaşık çıkarmamasıyla bana ''ne varsa eskilerde var'' dedirttiren yemek. :)

kuymak ya da kuymamak işte bütün mesele bu.

karadenizli ailelerin kahvaltı ve sahur sofralarından eksik olmayan yöresel lezzet. çeşitleri vardır. en bilineni peynir kuymağıdır.
(bkz:peynir kuymağı)
(bkz:kavurta kuymak)
(bkz:kaymak kuymağı)

(bkz:yöresel lezzet)

ã‡ektikçe uzayanı maymun etse de adamı denenmesi şarttır. olsa da yesek.

-birader malatyalımısın?

sorusunu sorduracak yerel yiyecek.

üniversiteye ilk başladığımız yıllarda komşu teyzelerin bize acıyarak ramazan aylarında sahurda kapımızı çalıp "aç kalmayın evladım" diyerek elimize tutuşturdukları, bizimde midelerimizin bayram ettiği mısır unu, tereyağı ve peynirle yapılan harika bir yemek.