pandemi nedeniyle başımıza gelen onlarca berbat şeyin en berbatı. rezalet. i̇lahiyat okuyorum kendimce. bilgisayarın başında sinir hastası oluyorum. dikkatim dağılıyor, uykum geliyor, karnım acıkıyor hiç derdim bitmiyor. derslerden aldığım verim sıfır bile değil. bu sene son senem. böyle mezun olmak istemiyorum.
görmedim duymadım bilmiyorum çağına gelen son güncelleme. (bkz:gel sen ne çektiğimi bir de bana sor)
covid 19 pandemisi sürecinde sık tercih edilen uzaktan eğitim modelidir. yapılan araştırmalarda atalarının mektup ile icra edildiği tespit edilmiştir.
istanbul'da saatlerce yol gitmeden dersleri dinleme imkanı sağlaması açısından çok işime gelmiş sistemdir. fakat verimliliği tartışılır. kişiden kişiye değişiyor gibi bu konu. ama örgün eğitimin verimi de kişiden kişiye değişiyor. yine de küçük yaşlarda ve üniversitede bazı bölümlerde yetersiz kalacağı görüşü daha yaygın sanırım. covid-19 pandemisi başında apar topar başlayan sistemde benim okulum sınav falan da yapamamış, ödevle halletmişti değerlendirme işini. oldukça da kaliteli ödevlerdi bir çoğu. bu avantajı kullanılmaya devam edilse daha işlevsel olacaktı bence ama sınavda ısrar eden bir çok okul abuk sabuk kopya önlemleriyle de öğrencileri mevzudan soğutmuş durumda. bir şekilde sürdürülmeye devam edilirse de inşallah avantajlarından daha çok yararlanmanın yolları bulunur. örgün eğitimde alışılagelmiş yöntemleri sürdürme çabası işi çok bozuyor çünkü.
pandemi sürecinde zoom, teams ve eba tarzı platformlar aracılığıyla gerçekleşen durum. başlarda neler olduğunu hem öğretmenler hem de öğrenciler anlayamadığı için bir şekilde bir dönem bitti. bu sene başında online eğitim devam kararı alındı lakin pek bir değişiklik olmadı. genelde anlatıcının ekran ve sesinin açık olup katılımcıların kapalı olması sebebiyle televizyon, youtube tarzı dinleme odaklı kapalı bir eğitim modeline dönüştü. bazı okullar ekranın açık olmasını zorunlu tutmasına rağmen çoğu okul bu konuda daha serbest davranıyor. her zaman ortamda müsait olmuyor orası anlaşılır bir durum ama yapılan araştırmalar ve son bir aylık ders sürecimde gözlemlediğim ekranın açık olması konsantrasyonu toparlayıcı etki yapıyor.
okulun/öğretmenin çabasına bağlı olarak yüz yüze eğitimden daha bile faydalı olabiliyor. hele istanbulda yaşıyorsanız öğrenci için de öğretmen için de bir velinimet. en az 2 saat kardasınız. getirdikleri yanında götürdüğü de öğrencinin bütün sosyal hayatı diyebiliriz.
