ceza vs sagopa kajmer – dertli sözlük
ceza için milliyetçi and faşist; sagopa için çakma derviş tribal enfeksiyonuna yaklanmış pileybekçi türünden birçok sıfat bulmak, kurmak, geliştirmek, püskürtmek hemen mümkünse de işlevsiz ve anlamsız olduğu için, xy+ ekseni üzerinde konuşucam:

ceza; ne benim, sen oyna dilber, yerli plakla damarındaki şarkılarıyla daha toplumsal bir derdi dile getiriyor, bireysel duygulanıma, melankoliye, hüzne kendini çok fazla bırakmıyor ve bu yüzden romantizma gibi bir laf üretmek durumuna düşmüyor; +1

sagopa; çoğunlukla lirik damarı deşse ve pesimizm gibi bunaltıcı, faydasız bir izm'i kurcalasa da, kendinden dışarı çıkıp popüler kültürün aşındırıp soysuzlaştırdığı ve şovlaştırdığı hislerin, duygulanımların gerçek ve içeriğe hakim hallerini gölge haramileri, ateşten gömlek gibi şarkılarla masaya koyabiliyor; +1

ceza; şarkıyı söylerken adamı ayağa kaldırıp sokağa fırlatırcasına bir söyleyiş öfkesine ve ritm gücüne sahip; +1

sagopa; müziklerindeki orijinallik, sentezlerdeki işçilikle beatlerin klişe kalıplarını kırıyor, kapı içinden kapı açıyor, hissiyatı bütünlüyor ve insanı kendine yaklaştırıyor ve de iç dünyasını zenginleştirmeye yönelik tetikliyor o insanı; +1

bu durumda maç 2-2 gibi gözükse de, türk rap'inin zirvesi bu iki isme sert eleştirilerimi ve önemsediğim saygımı koruyarak ve ikisini de dinlemeye devam ederek diyorum ki, ceza'dır. çünkü: daha toplumsal olanı, hareket ettireni ve eleştirisi incelmiş olanı öne çıkarmak durumdayız.
ceza veya sagopa taraftarlarının sıklıkla yaptıkları kıyastır. birçok yazıya, kavgaya, küfüre ve saçmalığa sebep olmuştur.
tüm bu kavganın "medyatik" bir unsur olduğu da söylenir. bazense "gerekli" olduğu...
her iki rap sanatçısını da ayrı kulvarlarda değerlendirmek gerek.
birisi melankoli tarzında iş yapıyor, diğer funky.

ceza'nın bu ülkede rap müziğinin gelişmesinde büyük katkılarını görmemek olmaz.
aynı şekilde sagopa da birçok insanın rape sıcak bakmasını sağlamıştır, gelenekçiliğinden dolayı.

ikisini de severiz nihayetinde.
kaliteli iş yapan herkesi severiz.
ceza güzel ama anlamsız söyleyendir.
sago ceza kadar güzel söyleyemesede anlamlı, manidar sözlerle söyleyendir.
ikiside sevilir. kamplaşmaya gerek yoktur.
islami kesimde daha çok sagopa kajmer dinlenir ve kayırılır; fakat toplumsal nabız, gençlik ve ahlak isyanı daha çok ceza'dadır. ceza asfalttır, caddedir kalabalıktır; kalbalığın içinden sıyrılıp şunu da der ceza "şadırvanın başında takıldım kaldım bir gece". ama sen bilmezsin, bir şair arkadaş der "herkes bilmez sen bilmezsin sen işte o herkessin". sagopa kajmer ise, balkon ve penceredir, içtir; sır ve üzgünlüktür. "kuşkularımın üstüne bir kuş kondu" der. yani insani bunalımlarla manevi ferahlıklar arasındaki gel-gittir.
benim dünyama, düşüncelerime daha uygun olduğu için, anlamlı sözler ettiği için, sesi çok etkileyici olduğu için, hissederek söylediğine inandığım için vs... sagoyu seviyorum.