---------------“i̇ki adam, münakaşa ettikleri bir konuda hz. peygambere (asm) gelip aralarında hükmetmesini istediler. hz. peygamber de aralarında hükmetti. hükmün aleyhinde verildiğini gören kişi, “bizi ömer’e gönder, o aramızda hükmetsin.” dedi. resulullah da “tamam, haydi ona gidin.” diye buyurdu.hz. ömer’in yanına vardıklarında, hüküm lehinde verilmiş olan adam “ya ömer! resulullah aslında aramızda hükmünü verdi. fakat bu arkadaşım -hüküm aleyhinde olduğu için- sana gelmemizi istedi ve resulullah da izin verdi.” deyince, hz. ömer, -diğer adama da bunu doğrulattıktan sonra- “bekleyin, şimdi aranızda hükmü vereceğim.” dedi. gidip kılıcını alıp geldi ve resulullah’ın hükmünü kabul etmeyen adamı öldürdü.diğer adam “beni de öldürür” korkusuyla kaçıp resulullah’ın yanına vardı. ve ömer’in arkadaşını öldürdüğünü, kendisinin de ancak kaçarak kurtulduğunu söyledi.hz. peygamber (asm): “ömer’in mümin bir insanı öldürmeye cüret ettiğini tahmin etmiyorum.” dedi. bunun üzerine şu mealdeki ayet indi:“hayır, hayır! senin rabbin hakkı için, onlar aralarında ihtilaf ettikleri meselelerde seni hakem kılıp, sonra da verdiğin hükümden ötürü içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın sana tam bir teslimiyetle bağlanmadıkça iman etmiş olmazlar.” (nisa, 4/65)bu haber aslında zayıf olmakla beraber, tefsirlerde yer almıştır. (bk. i̇bn kesir, suyutî/ed’durru’l-mensur, ilgili ayetin tefsiri)----------------
