tamam, kendisi epey bir sıkıyor adamı, heyecan yok sesinde, genelde karamsar bakıyor oyuna. bazen vuvuzela'dan bile çekilmez geliyor. ama, kardeşim, o kadar da değil. adamın kullandığı kavramlar dalga malzemesi oldu da futbol diline de yerleşti. adam, biraz yaşlı ve zengin rahatlığıyla futbol konuşuyor. ama, oyunu okuma gücünün ve katı gerçekçiliğinin de hakkını vermek gerekir. birçok tespiti doğru. toz pempe taraftarlık yapma, takımının gücünün yanında zaafının da farkında ol. diyerek açık ediyor kendince bazı şeyleri. devam etsin etmesine de, gel gör ki bize gençlik bize dirim bize coşku lazım. rıdvan yorumlayacaktı ki şu maçları ah. diyorum, divan şairleri gibi.
