çamşıhına vardım haraba olmuş
sordum çamşıhının yiğidi nolmuş
hiç güzel kalmamış, divriğe dolmuş
sanki dersin divriğ ankara olmuş

yandım eller yandım

nazlı yârim sana vermeyim daruş
yedi yıl yatasın bir yanın üstüne
etin gitsin kemiklerin çürüsün
yine döndersinler o yan üstüne

gülüm eyle
eylen yolcum eylen eylen de beraber eyle

ilâhi sevdiğim hâkkdan bulasın
ellerinden gözlerinden olasın
duvarlar dibinde melûl kalasın
ellerinden tutup gezdirenin yine ben olayım

suna boyuna yandım dur ben de gelem

acı poyraz gibi deli esmedim

kaderime küstüm san küsmedim
ben yârimden umudumu kesmezim

esti bir mihrican ayırdı bizi

ılgıt ılgıt esen seher yelleri

kömür gözlü yârdan bir haber
eğer çamşıhı'na uğrarsa yolun
göğsü ilvan nakışlımdan bir haber