müslüman, elinde bir lâmba bulunan bir ev sahibidir. onun düşmanı da, ister batıda olsun, ister doğuda tıpkı o kurt gibidir. müslümanın lâmbası, kur’an ve i̇slâm’dır. o, ancak onun aydınlığında bu evren gecesinde yanını yöresini görebilmekte ve onun ışığında yaşayabilmektedir. kurtsa, vahşetin en haşin ve yırtıcı çocuklarından biri olarak hep kış karanlıklarında dolaştığından karanlıkta iş görmeğe gözleri alışıktır. o, ışıkta adeta kör gibi olur. karanlıkta ise gözleri adetâ ışıl ışıl yanar. onun için insanın en büyük silâhının ışık olduğunu bilir. ve yine onun için gündüzleri pek ortalıkta gözükmez. karanlık bastırınca ava çıkar. o zaman da elinde lâmba veya bir ışık bulunan bir insan gördü mü ilk iş olarak o ışığı söndürmeğe çalışır. işığı söndürdü mü işi artık kolaylaşır. gözü görmez hale gelen hasmını paralar. artık sürü de sahipsiz kalınca kurdun keyfine diyecek yoktur. i̇stediğini sırtına vurup alıp götürür.
