yazmışlar – dertli sözlük
eski edebiyatımızda yaygın olduğunu düşündüğüm redif... en meşhuru sümmani'ye ait.

ervah-ı ezelde levh-i kalemde,
bu benim bahtımı kara yazdılar,
gönül perişandır devri alemde,
bir günümü yüz bin zara yazdılar

bulmadım şadlığın iradesini,
çekerim bu gamın ziyadesini,
herkes dosta verdi ifadesini,
bizimkini ülüzgara yazdılar

aşk benimle eyler daim kıyl-ü kal,
daha sabretmeye kalmadı mecal,
derdim taksimdara kıldım arzuhal,
dedi neylim bahtın kara yazdılar

gönül gülşeninde har oldu deyu,
hasretlik cismimde var oldu deyu,
sevdiğim, sevdiğin pir oldu deyu,
erbabı garezler yare yazdılar

dünyayı sevenler veli değildir,
canı terkedenler deli değildir,
i̇nsanoğlu gamdan hâli değildir,
her birini bir efkara yazdılar

nedir bu sevdanın nihayetinde,
yadlar gezer yarin vilayetinde,
herkes diyarında muhabbetinde,
bilmem bizi ne civara yazdılar

kadrimi bilmeze eyledim minnet,
derdimi artıran görmesin cennet,
sarraflar verdiler yare bin kıymet,
benim kıymetimi nere yazdılar

döner mi kavlinden sıdk-ı sadıklar,
dost ile dost olur bağrı yanıklar,
aşk kaydına geçti bunca aşıklar,
sümmâni’yi derkenara yazdılar

*evet, yazmışlar ve yazdılar şeklinde iki ayrı versiyonu bulunuyor.