rindlerin akşamı

dönülmez akşamın ufkundayız.vakit çok geç;
bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!

cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.

geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan

geçince başlayacak bitmeyen sükunlu gece.
guruba karşı bu son bahçelerde, keyfince,

ya şevk içinde harab ol, ya aşk içinde gönül!
ya lale açmalıdır göğsümüzde yahud gül. (*)

ölüm âsude bahar ülkesidir bir rinde;
gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter.
ve serin serviler altında kalan kabrinde
her seher bir gül açar, her gece bir bülbül öter.