karsız bir alış-veriş yapmışlardır, ahirete karşılık dünyayı istemişlerdir, altını çakıl taşı ile değişmişlerdir.
dünya ile yetinmek, bakışları ötelere çevirememek demektir...
ahiret gibi bir tasası olmayan, hesabı verilecek bir hayat yaşamayan insanların çılgınca tükettikleri ömürlerine ab-ı hayat sunamamalarıdır. dertsiz insanların tek sermayesidir. doya doya (!) kullandıklarıdır.
