allah'ın verdiği nimetlere şükür kulluğun bir gereği olmalı değil mi?
fakat artık bir nimete şükretmeye utanır hale geldim. kızıma sarıldığımda ve bana bakıp gülümsediğinde içimden "allahım şükürler olsun" diyorum. fakat hemen akabinde filistinde kızlarının ölü bedenlerine sarılan kardeşlerimiz aklıma geliyor. ben burada rahat rahat oturuyor, yiyor, nimetler içinde eğleniyorken kardeşlerim orada büyük bir cendereden geçiyor. i̇nsan gülmeye utanır mı? şükretmeye utanır mı? kızına sarılmaya utanır mı? hepsinden utanmaya başladım.
fakat artık bir nimete şükretmeye utanır hale geldim. kızıma sarıldığımda ve bana bakıp gülümsediğinde içimden "allahım şükürler olsun" diyorum. fakat hemen akabinde filistinde kızlarının ölü bedenlerine sarılan kardeşlerimiz aklıma geliyor. ben burada rahat rahat oturuyor, yiyor, nimetler içinde eğleniyorken kardeşlerim orada büyük bir cendereden geçiyor. i̇nsan gülmeye utanır mı? şükretmeye utanır mı? kızına sarılmaya utanır mı? hepsinden utanmaya başladım.
