öğrencinin iş birliği yapma, takım çalışması gibi becerilerini geliştirmek için öğretmenler tarafından birden fazla kişiden oluşan gruplara verilen ödevdir.
hayatım boyunca grup ödevlerinden nefret ettim. i̇lk grup ödevimiz 4. sınıftayken verilmişti. ve o
kadar kötüydü ki. her kafadan ayrı ses, görev dağılımı yapmayı beceremiyoruz vs.
ortaokulda becerilerimiz daha çok gelişmişti ama bu sefer de etrafımızın daha çok farkındaydık. gruplarda illaki işten kaytaranlar ile işi sahiplenenler arasında bir uçurum oluyordu. bunu yönetme konusunu hala öğrenememiştik.
lisede aykırı öğrencinin biriydim. çok az arkadaşım vardı ve okul birinciliği koltuğunda tek başımaydım. bunun getirdiği çeşitli düşmanlıklar sebebiyle kimseyle birlikte ödev yapmak istemiyordum. o yüzden bu basamağın hakkını veremedim.
üniversitede eskiye nazaran daha geniş gönüllü ve işbirlikçi bir karaktere büründüm. tek ödev yapmayı hala seviyorum ama gerektiğinde grup ödevlerinde de dengeleri sağlamayı öğrenebildim. fakat ta ortaokulda yaşadığımız grupta kaytaranlar, özensizler ve işi sahiplenenler arasındaki uçurumlar mevcut.
grup ödevi yapmadan eğitim hayatı bitmiyor. aslında gerçek hayatın içerisinde grup ödevinin fazlası var. sosyal canlılarız. i̇ş birliği yapmayı öğrendiğimiz bu küçük görevler bize insanları tanımayı da öğretti. i̇ş hayatında da aynısı var: i̇şten kaytaranlar, ortalıkta iş yapar gibi görünenler ve işi sahiplenenler. i̇şi sahiplenenler genelde enayi sayılıyor. bu da dünyanın çelişkilerinden herhalde.
hayatım boyunca grup ödevlerinden nefret ettim. i̇lk grup ödevimiz 4. sınıftayken verilmişti. ve o
kadar kötüydü ki. her kafadan ayrı ses, görev dağılımı yapmayı beceremiyoruz vs.
ortaokulda becerilerimiz daha çok gelişmişti ama bu sefer de etrafımızın daha çok farkındaydık. gruplarda illaki işten kaytaranlar ile işi sahiplenenler arasında bir uçurum oluyordu. bunu yönetme konusunu hala öğrenememiştik.
lisede aykırı öğrencinin biriydim. çok az arkadaşım vardı ve okul birinciliği koltuğunda tek başımaydım. bunun getirdiği çeşitli düşmanlıklar sebebiyle kimseyle birlikte ödev yapmak istemiyordum. o yüzden bu basamağın hakkını veremedim.
üniversitede eskiye nazaran daha geniş gönüllü ve işbirlikçi bir karaktere büründüm. tek ödev yapmayı hala seviyorum ama gerektiğinde grup ödevlerinde de dengeleri sağlamayı öğrenebildim. fakat ta ortaokulda yaşadığımız grupta kaytaranlar, özensizler ve işi sahiplenenler arasındaki uçurumlar mevcut.
grup ödevi yapmadan eğitim hayatı bitmiyor. aslında gerçek hayatın içerisinde grup ödevinin fazlası var. sosyal canlılarız. i̇ş birliği yapmayı öğrendiğimiz bu küçük görevler bize insanları tanımayı da öğretti. i̇ş hayatında da aynısı var: i̇şten kaytaranlar, ortalıkta iş yapar gibi görünenler ve işi sahiplenenler. i̇şi sahiplenenler genelde enayi sayılıyor. bu da dünyanın çelişkilerinden herhalde.
