bilgi sahibi kişiyi çok konuşturuyor olması ile kendisini ifşa eder.
iktibasoluş haline getiremediğimiz bir biliş sadece hamallığı yapılan kuru ve faydasız bilgidir.
çoğunlukla kuru ezber yoluyla elde edilen, ruhsuz bilgi
çok anlatılmasına rağmen anlanmayan ilimdir.
anlatılır ki; padişahın birinin huzuruna on metre uzaklıktaki iğnenin deliğinden ip geçirdiğini iddia eden bir adam gelmiş . adam huzura çıkmış ve ilk denemesinde ipi, on metre ilerdeki iğnenin deliğinden geçirmiş. birkaç kez daha yaptırmışlar. adam her seferinde ipliği iğne deliğinden geçirmeyi başarmış.padişah adama bu işle ne zamandan beri uğraştığını sormuş. adam bu işe yirmi yılını verdiğini söyleyince padişah yardımcılarına, bu adama kırk altın verin, kırk değnek de vurun! diye emir vermiş. herkes gibi, adam da şaşırmış. padişahım kırk altını anladık da, kırk değnek niye? bir kusur mu işledik huzurunuzda? diye soran adama padişah:
evet yaptığın iş kolay değil. on metreden iğneye iplik geçirmek zor bir iştir. sana kırk altını bu zor işi başardığın için veriyorum. kırk sopaya gelince
bu kadar gereksiz ve faydasız bir işi yapabilmek için, o kadar zamanı boşa harcadığın ve hiç kimseye yararı olmayan bu işe ömür verdiğin için, demiş.
(hikayedeki padişah büyüklük etmiş, 40 altını vermeyeymiş iyiymiş.)
evet yaptığın iş kolay değil. on metreden iğneye iplik geçirmek zor bir iştir. sana kırk altını bu zor işi başardığın için veriyorum. kırk sopaya gelince
bu kadar gereksiz ve faydasız bir işi yapabilmek için, o kadar zamanı boşa harcadığın ve hiç kimseye yararı olmayan bu işe ömür verdiğin için, demiş.
(hikayedeki padişah büyüklük etmiş, 40 altını vermeyeymiş iyiymiş.)
kişiyi allaha götürmeyen her ilim
kalpte allah korkusu meydana getirmeyen,amel edilmeyen ilimdir.
kendisinden allah a sığınılan bir şey.
(bkz:büyük tehlike)
çok şey bilip de; birinin bile işe yaramaması durumudur. allaha sığınılası eylemdir.
